Chciałam napisać o wielu, wielu rzeczach. Jeszcze niedawno. Sama się trochę dziwiłam, jak wiele można chcieć powiedzieć, gdy się już zacznie pisać. Teraz od niedawna, wskutek rozmaitych akcji tych, którzy wiedzą lepiej i myślą lepiej, trochę mniej chce mi się dochodzić do tajemnic duszy i osobowości. Jedna z moich koleżanek, w podstawówce, powiedziała mi kiedyś, że „zaskorupia” się czasami w sobie. Nie chcę na sobie żadnych dodatkowych skorup. Miałam nawet nadzieję rozbić którąś z dotychczasowych.
—
Ten utwór był do płaczu, i jest do płaczu…

The Waterboys „A Girl Called Johnny” (1983)