Teatr

‚Zegarek’ Szaniawskiego i Antczaka

Zanim przygotuję nowe teksty na weekend… Wstawiam telewizyjną inscenizację „Zegarka” Jerzego Szaniawskiego (1961) w reżyserii Jerzego Antczaka. „Zegarek” był napisany jako słuchowisko radiowe w 1935 roku. Poza tą adaptacją były jeszcze dwa inne spektakle telewizyjne na podstawie „Zegarka” oraz liczne słuchowiska w Polsce i wiele na całym świecie. Lubię też adaptacje innych dzieł Szaniawskiego.

Kazimierz Opaliński - "Zegarek"
Kazimierz Opaliński (1890-1979) w „Zegarku”
Film · Teatr

Wspólny pokój, interpretacja Hasa i Antczaka

„Wspólny pokój” powieść Zbigniewa Uniłowskiego z 1932 roku została sfilmowana przez Wojciecha Jerzego Hasa w 1959. Istnieje też wersja Teatru Telewizji w reżyserii Jerzego Antczaka z roku 1964.

Powieść jest również jednym z trzech dzieł Uniłowskiego, na których oparty został serial „Życie Kamila Kuranta” z 1982 roku.

„Wspólny pokój” J. Antczaka (1964), spektakl telewizyjny

„Wspólny pokój” W. J. Hasa (1959), film (w częściach)

Teatr

„Jesienna nuda” Niekrasowa według Antczaka

Wybitny reżyser Jerzy Antczak, udostępnił na YouTube „Jesienną nudę”, swój spektakl Teatru Telewizji z 1962 roku, adaptację dzieła Mikołaja Niekrasowa (1821-1878). W roli głównej – Stanisław Łapiński. Długość: 52 minuty. Niestety słaba jakość nagrania.

Coś dla wielbicieli literatury rosyjskiej lub samej sztuki teatralnej. Świetna gra.

„Jesienna nuda” na youtube>>

Jako uzupełnienie 25-minutowy „Łabędzi śpiew” (1962) tego samego reżysera według jednoaktówki Antoniego Czechowa (z 1887.), filmowa wersja spektaklu z Teatru Telewizji, również ze Stanisławem Łapińskim.

„Łabędzi śpiew” na youtube>>

***

„Nikołaj Niekrasow w okresie ‚Ostatnich pieśni'” (1877-1878). Malował Iwan Kramski.

Kramskoy Nekrasov
[Public domain], via Wikimedia Commons
Film · Muzyka · Teatr

Żałość

Już od dawna żadna sztuka telewizyjna nie wzruszyła mnie tak jak ta. „Rodzinny show” Petera Quiltera w reżyserii Macieja Pieprzycy. Globisz grał o wiele lepiej niż Stenka, która właściwie jest nijaka. Globisz był doskonały, bo on przecież jest, nie gra.
***
Danuta Stenka śpiewała to w spektaklu…

Simon and Garfunkel „Scarborough Fair” z filmu „Absolwent”