Wiersz Fryderyka Hölderlina (1770-1843) pt. „Połowa życia” z 1804 roku. Tłumaczył Stefan Napierski. Jest to jeden z najbardziej znanych wierszy poety.
Połowa życia
Żółtymi gruszami zwisa
I pełne dzikich róż
Wybrzeże w głębię jeziora.
Wy, nadobne łabędzie,
Pijane od pocałunków,
Nurzacie wzniosłe łby
W święte i trzeźwe wody.
Biada mi, skąd wezmę, gdy
Zapada zima, kwiatów, i skąd
Słoneczny blask
I cienie ziemi?
Mury sterczą
Bezmowne i zimne, na wietrze
Brzęczą chorągwie.
O wierszu w niemieckiej Wikipedii >>
Martin Heidegger – esej pt. „Hölderlin i istota poezji” (1937)
Poniżej znajduje się nieskładne, tylko trochę przeze mnie poprawione, tłumaczenie automatyczne z niemieckiego. Nie znam dobrze języka.
„Strofy mają 42 i 41 sylab, czyli wiersz jest symetryczny, z przerwą dokładnie w środku. Użyte symbole: grusza – róże – woda – mury – brzęczące chorągwie mogą wskazywać w swojej sekwencji kształt paraboli, której wierzchołek leży pośrodku wiersza. Przerwa między dwiema zwrotkami, do którego jest więc wyraźnie podkreślić, jest zdaniem niektórych autorów za Hölderlina symbol wzniosłości. Blokowanie pomiędzy dwa znaki powstaje Wasser i kolejnych Weh-Fragen pytania, ostatecznie kończąc Winde, wydechu życia.”
Autor – Steven Kozar, „Morning Solitude”
Autor – Gabriel Evans
"Kratery" - Słowa i Obrazy 
Witaj. Piękny wiersz, i tajemniczy, jak każdy wiersz symboliczny. Bardzo doceniam Twoją pracę nad tym wpisem.
Dobrałaś też piękne ilustracje 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dziękuję 🙂
Chyba czytałam ten wiersz już wcześniej, w jakimś drukowanym periodyku literackim dawno temu, a niedawno znalazłam w sieci i spodobał mi się.
PolubieniePolubienie