Polskie kino z czasów PRL-u, zwłaszcza lata 50. i 60. Człowiek myśli, że wszystko już widział, a nawet jeśli nie widział, to mniej wiecej wie czego może się spodziewać, aż raz na jakiś czas obejrzy tak zaskakujący, czy dziwaczny, film, że szczęka opada.
Na przykład, „Ubranie prawie nowe” (1963) Włodzimierza Haupe’go, według opowiadania „Róża” Jarosława Iwaszkiewicza, wydanego w roku 1946. Film psychologiczno-obyczajowy, może trochę skażony wrogim podejściem ówczesnej władzy Polski do czasów przedwojennych, tak jak i opowiadanie Iwaszkiewicza zapewne, gdyż Iwaszkiewicz był współtwórcą dialogów do filmu. Tak więc film może trochę „przesadzony”, ale to kto wie, jak było przed wojną, bo przedstawione są czasy przedwojenne.
Kino nie służy jednak odwzorowywaniu rzeczywistości czy pouczaniu. Tworzy nowe rzeczywistości, ku refleksji i dla zajęcia czasu. Nie zawsze nawet kino, dany film, ma związek z kulturą, ale to już odrębna sprawa.
Dlaczego te dawne filmy są mimo wszystko lepsze niż dzisiejsze? Warsztatowo, w tym plastycznie, są lepsze; zrobione z zachowaniem reguł dobrej sztuki filmowej, nie silące się „oryginalność”, czy źle rozumiany artyzm, bo są reguły których łamać nie wolno. I nawet filmoznawczy laik może to dostrzeć.
I właśnie dlatego oglądam te stare filmy, wtedy gdy mam czas, bo to dobre rzemiosło – kino wciągające, przenoszące w inne światy, inne sytuacje, odprężające, nawet jeśli czasem zupełnie niewiarygodne czy nieco trącące myszką. I nawet jeśli jest to film… wojenny. Natomiast prawie nie widzę dobrego rzemiosła (poza scenografią i plenerami) w wychwalanym przez niektórych filmie „Ida”, próbującym oddać atmosferę PRL-u początku lat 60-tych i czasem chyba też przyrównywanym do tych starych polskch filmów.
„Ubranie prawie nowe”, reż. Włodzimierz Haupe, 1963 rok
Słowa i Obrazy ("Kratery") 
obejrzę to!!! dzięki 🙂 na razie zobaczyłam, że jedzie pociąg z parowozem!!! piękne to może być,
a czy nie zaproponowałabyś całej serii takich dobrych rzeczy? jednak przestałam oglądać filmy nowe i te stare może byłyby jakąś lepszą nowością 🙂
sama nie mam czasu szukać, bo piszę po finnegańsku, za co chciałabym wszystkich przepraszać, ale nie mogę się powstrzymać…
pozdrowienie dla Ciebie
PolubieniePolubienie
Zachęcam. Film i smutny, i śmieszny. Tragikomedia, czy komediodramat, ale jeszcze coś innego do tego. Mnie się wyjątkowo spodobał… I powiem Ci, że ostatnio widzę więcej starych filmów na YT, różne tytuły o których się nawet nie słyszało kiedyś…. Wypiszę tu chyba w tych komentarzach niedługo listę z linkami, która i mi się przyda, gdy czasem film będzie skasowany z mojej listy „Do oglądania” (razem w tytułem, co się zdarza), to bedę miała tu tytuł i poszukam go sobie na innych kontach.
PolubieniePolubienie
Zanim sama porobię jakieś listy filmów, tu jest taka dobra playlista:
„Krótkometrażowy film fabularny.” (głównie stare polskie kino z PRL; krótkie i średnio-długie filmy). Większość znam, ale nie wszystkie. I są tam nawet seriale z takich filmów.
[usunięte konto]
PolubieniePolubienie