„Człowiek zabija się tylko wówczas, gdy w takim bądź innym sensie pozostawał na zewnątrz wszystkiego. Chodzi tu o jakieś pierwotne niedostosowanie, którego można nie być świadomym. Ten, komu pisane jest się zabić, jedynie mocą przypadku należy do tego świata; w gruncie rzeczy nie należy do żadnego.”
„Człowiek jest skończony, jest żywym trupem, nie wówczas gdy przestaje kochać, lecz nienawidzić. Nienawiść konserwuje, to w niej właśnie, w jej chemii, tkwi ‚tajemnica’ życia. Nie bez przyczyny jest ona nadal najlepszym, jaki kiedykolwiek wynaleziono, środkiem wzmacniającym, ponadto tolerowanym przez każdy, choćby i najsłabszy organizm.”
„Najtrudniejszą w świecie rzeczą jest dostrojenie się do melodii bytu, uchwycenie jego tonu.”
„Powziąć jedną tylko, jedyną myśl – ale taką, która rozsadziłaby wszechświat na kawałki.”
„Wyrafinowanie jest oznaką zmniejszonej witalności – w sztuce, w miłości i we wszystkim.”
„Nagle pomyśleć, że ma się c z a s z k ę – i nie zwariować od tego!”
Fragmenty wybrałam z książki Emila Ciorana pt. „Zły demiurg”, przetłumaczonej przez Ireneusza Kanię.
Słowa i Obrazy ("Kratery") 
Mieszanka mądrości i głupoty… Ot, cały Cioran.
PolubieniePolubienie
O widzę, że nie jesteś wielbicielem jego filozofii 🙂
Zdarzają mu się niezbyt trafne obserwacje, ale dobrze się go czyta.
PolubieniePolubienie
Łatwo, miast przyznać się do niezrozumienia lektury, napisać że to mieszanka mądrości i głupoty. Cóż, Cioran przynajmniej miał z czym głupotę mieszać, w przeciwieństwie do niektórych.
PolubieniePolubienie