„Zmiana” – D. J. Enright

5 myśli na temat “„Zmiana” – D. J. Enright”

1. tak, było dokąd uciekać…
   o rany,tak

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

2. Na szczęście w pieśni można nadal uciekać, nawet jeśli te ogólnodostępne się zużyły, zawsze można wymyślać własne.

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

3. nyema :
   tak, było dokąd uciekać…
   o rany,tak

   Od świata globalnego trudno uciec. Chyba, że w szaleństwo 😦

   zenza :
   Na szczęście w pieśni można nadal uciekać, nawet jeśli te ogólnodostępne się zużyły, zawsze można wymyślać własne.

   Poezja stwarza szansę (czy pozory) ucieczki. Ale diabelnie trudno napisać dobry wiersz 🙂 Można czasami poczytać innych.

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

4. zenza :
   Podchodzę z szacunkiem do cudzych pieśni, jednak najbardziej lubię te własne. Co z tego, że nie płyną jak rzeka, że rwą się, że niezrozumiałe- one są takie jak ja i właśnie dlatego lubię w nie uciekać.

   Też wolę sama pisać niż czytać innych, choć czasami muszę poczytać coś nieswojego.

   Zawsze szukałem schronienia tylko w sobie ( i nie jest to egoizm tylko buddyzm 😉
   ps. może dlatego uważam, że nie wszystko jest wyjaśnione, jest jeszcze kilka rzeczy do odkrycia.

   Bo w kimś bardzo trudno się ukryć, a może tylko ja nie potrafię. (Buddyzmu nie praktykuję, ani żadnej innej religii.)

   Tak, trochę jest jeszcze do odkrycia. Na tym świecie. I w sobie.

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

5. Podchodzę z szacunkiem do cudzych pieśni, jednak najbardziej lubię te własne. Co z tego, że nie płyną jak rzeka, że rwą się, że niezrozumiałe- one są takie jak ja i właśnie dlatego lubię w nie uciekać. Zawsze szukałem schronienia tylko w sobie ( i nie jest to egoizm tylko buddyzm 😉

   ps. może dlatego uważam, że nie wszystko jest wyjaśnione, jest jeszcze kilka rzeczy do odkrycia.

   PolubieniePolubienie

   Odpowiedz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.