Jakiś czas temu była moda na muzykę lat osiemdziesiątych, dla mnie zupełnie niezrozumiała; choć to i owo było wtedy ciekawe, ale ogólnie, prochu nie odkryto. Nie mam szczególnej ochoty wracać do takich rzeczy jak The Stranglers, Gary Numan, ClassixNouveau, Eurythmix, Yazoo, The Police, Cocteau Twins, Dead Can Dance, Metallica, i innych. „Elektronika” i metal były zwykle męczące. Raczej nie lubię reggae, punk, new wave, new romantic, itp., więc prawie niczego nie było dla mnie w tych latach osiemdziesiątych. U2 i Depeche Mode się bronią i mogę jeszcze ich słuchać dzisiaj.
Dopisek [08.10.2008]
Od jakiegoś czasu jednak odczuwam sentyment do muzyki lat osiemdziesiątych i słucham jej znowu.
P.S.
Inna wersja Fox On The Run w wykonaniu Sweet…
Oficjalna strona Sweet
Od lutego, jak dobrze pójdzie, ruszą na koncerty w UK, Szwecji i krajach niemieckojęzycznych. W Polsce pewnie nie, może w związku z okazjonalnym przebieraniem się w mundury nazistowskie w dawnych czasach, a może nikt ich tu nie chce słuchać…
—
Sweet „Fox On The Run” (1975)